اقلیت ها وجایگاه آنان درادیان الهی وحقوق بین الملل
بخش اول:
بررسی رفتارمسالمت آمیزدرادیان الهی(یهود ومسحیت):
۱)دین یهود
دین یهود، یکی از ادیان الهی است که. پیروان این دین، خود را پیرو پیامبر الهی؛ یعنی حضرت موسی (علیهالسلام) میدانند؛ همچنین این قوم را به دلیل نسبت به حضرت یعقوب (علیهالسلام) ، «بنی اسرائیل» گویند؛ چراکه اسرائیل لقب حضرت یعقوب (علیهالسلام) است.
مجموعه کتبی که یهودیان به آن اعتقاد داشته وبه عنوان کتاب مقدس معروف است «عهد عتیق» نامیده میشودکه مرکب از تورات و چندین کتاب دیگر است. تورات که دارای پنج بخش میباشد، به شرح پیدایش جهان، انسان، مخلوقات دیگر، قسمتی از زندگی انبیای پیشین، حضرت موسی(علیهالسلام) ، بنی اسرائیل و احکام این آیین میپردازد. کتابهای دیگر آن، که در واقع نوشتههای مورخان بعد از حضرت موسی( علیهالسلام) میباشند، شرح حال پیامبران، پادشاهان و اقوامی است که بعد از موسی (علیهالسلام) به وجود آمده اند.
البته باید به این نکته توجه نمود که غیر از اسفار پنجگانه تورات دیگرکتب یهودیان، کتب آسمانی نبوده وحتی یهودیان نیز چنین ادّعایی ندارند و حتی دلایل واستدلالهای متقنی وجود دارد که،حتی اسفار پنجگانه تورات نیزکتب آسمانی نیستند، بلکه کتابهای تاریخی هستند که بعد از حضرت موسی (علیهالسلام) نوشته شدهاند؛ زیرا در آنها شرح وفات موسی (علیهالسلام) ، چگونگی تدفین و پارهای از حوادث بعد از وفات او آمده است؛ مخصوصا آخرین فصل «سفر تثنیه»، به وضوح نشان میدهد که این کتاب، مدتها بعد از وفات موسی (علیهالسلام) به رشته تحریر درآمده است.[۱]
یهودیان، خود را نژاد برتر دانسته و هیچ ملتی را همتای خویش نمیدانند و متأسفانه «آیین یهود» را آیین انحصاری خویش دانسته و حتی برای گسترش آن در میان دیگر ملل تبلیغی نداشته و ندارند؛ زیرا آیین یهود را مخصوص بنی اسرائیل میدانند و افراد غیر اسرائیلی را، بر فرض این که به آیین یهود در آیند، در ردیف بنی اسرائیل قرار نمیدهند.بنابراین، در قوم یهود، تضاد با حقوق بینالملل به نحو واضح مشاهده میشود. آنان معتقد به برتری نژاد خویش داشته و دیگر ملل را در خدمت خود میانگارند.
۱-۱)نژادپرستی یهود از دیدگاه قرآن کریم
برخی ازآیات قرآن کریم عملکرد یهود رامورد بررسی قرارداده ورفتار نژادپرستی، برتریجویی و… آنها را مورد سرزنش قرار داده است. یهود، با عبارات مختلف و عملکردهای گوناگون، برتریجویی خویش را نسبت به پیروان مذاهب دیگر نشان دادهاند و قرآن کریم هم دقیقا این نقاط ضعف را بیان کرده و از مسلمانان میخواهد از این رویه و عملکرد دوری گزینند.یهود خود را گاهی دوستان خاص خداوند میدانند،ودراین زمینه قرآن کریم می فرمایند:: «قُلْ یا أَیُّهَا الَّذِینَ هادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیاءُ لِلّهِ مِنْ دُونِ النّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ» یعنی: بگو: ای یهودیان! اگر گمان میکنید که (فقط) شما دوستان خدایید نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید اگر راست میگویید ( تا به لقای محبوبتان برسید)”[۲]وزمانی خود را «فرزندان خداوند» میانگارند، «یهود و نصاری گفتند: ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم؛ بگو: پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات میکند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده،…[۳] و دیگر بار خویش را تافتهای جدا بافته دانسته و معتقدند که گنهکاران ملت یهود، فقط چند روزی بیش، مجازات نخواهند شد و سپس بهشت الهی برای ابد در اختیار آنان خواهد بود”و ( یهود) گفتند: هرگز آتش دوزخ، جز چند روزی، به ما نخواهد رسید؛ بگو: آیا پیمانی از خدا گرفتهاید- و خداوند هرگز از پیمانش تخلف نمیورزد – یا چیزی را که نمیدانید به خدا نسبت میدهید”[۴] یکی ازاعتقادات یهود استفاده انحصاری ازبهشت است واینکه ثواب و پاداش روز رستاخیز فقط مختص به آنهاست؛ قرآن کریم دراین مورد اشاره دارند”(اعتقادات یهود براساس آرزوها وخیالبافی ها بود که خودشان به دروغ بافته وساخته بودند،آنها خودرا فرزندان خدا می دانستند ،ازاین رو تمام نعمت های آخرت را مخصوص خودشان می پنداشتند ، اما قرآن کریم این اعتقاد باطل وادعای دروغ را با یک استدلال قوی رد کرده ومی فرمایند:ای پیامبر اسلام درپاسخ به ادعای دروغ آنها بگواگرشما یهودیان (جداٌاعتقاد دارید که) سرای آخرت ونعمتهای بهشتی مخصوص شماست ،نه سایرمردم،پس اگر راست می گویید (ازخداوند متعال)تمنای مرگ کنید(وبا مرگ به سرای آخرت وارد شوید زیرا تنها راه رسیدن به بهشت فقط مرگ است)[۵]
به بیان دیگر درتفسیراین آیه مبارکه اشاره شده است: “(بگو: اگر سراى آخرت در نزد خداوند مخصوص شماست، نه سایر مردم، پس آرزوى مرگ کنید، اگر راست مىگویید.
نکتهها:
بنى اسرائیل، ادّعاهاى دروغین و خیال پردازىهاى فراوان داشتند که برخى از آنها عبارت بود از:
ما فرزندان و محبوبان خدا هستیم. «نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ» کسى وارد بهشت نمىشود مگر آنکه یهودى و یا نصرانى باشد. «قالُوا لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّهَ إِلَّا مَنْ کانَ هُوداً أَوْ نَصارى» « آتش دوزخ، جز چند روزى به ما اصابت نمىکند. «لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّاماً مَعْدُودَهً» این آیه، همهى این بافتههاى خیالى و موهومات فکرى آنها را ردّ کرده و مىفرماید:
اگر این ادّعاهاى شما درست باشد و به این حرفها ایمان داشته باشید، دیگر نباید از مرگ بترسید و از آن فرار کنید، بلکه باید آرزوى مرگ کنید تا به بهشت وارد شوید!
اولیاى خدا، نه تنها از مرگ نمىترسند، بلکه اشتیاق به مرگ نیز دارند. همانگونه که حضرت على (علیه السلام) مىفرماید: «و الله لابن ابى طالب آنس بالموت من الطفل بثدى امه»
یعنى به خدا سوگند علاقه فرزند ابو طالب به مرگ، از علاقه طفل شیرخوار به سینه مادرش بیشتر است.
آرى، باید بگونهاى زندگى کنیم که هر لحظه آماده مرگ باشیم.
پیامها:
الف) در برابر خیالات و موهومات، با صراحت برخورد کنید. «قُلْ» ب)دامنهى انحصار و نژادپرستى، تا قیامت کشیده مىشود! «لَکُمُ الدَّارُ الْآخِرَهُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَهً» ج) وجدان، بهترین قاضى است. «إِنْ کانَتْ») ( «فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ» د) آمادگى براى مرگ، نشانهى ایمان واقعى و صادقانه است. «فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ»”[۶]
از منظردین مبین اسلام، نژادپرستی شعبهای از شرک است و به این دلیل، اسلام شدیداً با آن مبارزه کرده و همه انسانها را از یک پدر و مادر میداند که امتیازشان تنها به تقوا و پرهیزکاری است.
۲-۱)اعمال یهود نسبت به اسلام:
در آغاز اسلام، یهودیان وقتی دیدند پیامبر اسلام (ص) با تبلیغ رسالتش، الفت و برادری را در دلهای مردم ایجاد نموده و چنان توده واحد و یکپارچهای از آنها ساخت که موقعیت اجتماعی یهود در خطر خواهد بود؛ بدین جهت، به مخالفت با پیغمبر (ص) برخاسته وبراین اساس قرآن کریم بعضی از نیات شوم آنها را در مبارزه با اسلام آشکار کرد تا مسلمانان از آسیب آنها درامان باشند،که برخی ازآنها اشاره می شود:
الف) محاصره اقتصادی: گروهی از یهودیان برای منصرف کردن مسلمانان از آیین خود اقدام به کار جدیدی نمودند و با خودداری از پرداخت هر گونه دین یا امانت و یا معاملاتی که بر ذمّه آنها بود، برای افرادی که به دین اسلام مشرف میشدند، مشکل اقتصادی ایجاد میکردند و به آنها گفتند حقوقی که شما بر ما داشتید، پیش از اسلام بود، اکنون که مسلمان شدید، این حقوق منتفی و باطل گردید،دراین باره قرآن کریم می فرمایند:”(یهودیان ،تصاحب وتصرف اموال دیگران را جایز می دانستند و)این(منطق باطل) بدان سبب است که آنها می گویند خوردن اموال غیریهود برای ما گناه وتجاوزمحسوب نمی شود وعقوبتی ندارد،وآنها این جواز را به خداوند نسبت می دادند درحالی که می دانستند درکتاب آسمانیشان چنین خیانتی جایزنیست”[۷]
ب) فتنهانگیزی در میان مسلمانان: دو طایفه اُوس و خزرج که سالهای طولانی با هم جنگهای خونینی داشتند، در پرتو تعالیم اسلام میان آنان صفا و صمیمیت به وجود آمد؛ دراین میان یهودیان که ازآن دشمنی دیرینه میان این دوطایفه خبرداشتند به طرح مسائلی می پرداختند که آتش کینه خاموش شده را دوباره شعله ورسازند ،”درهریک ازدوطایفه نیزکسانی بودند که به سبب سستی ایمان یا بقایای تعصب های جاهلی ویا برسر ثروت هایی که پس ازجنگ به دست آنان می افتاد گوش های شنوایی برای یهودیان ومکر وحیله آنان بودند”[۸] .یکی از یهودیان به نام شماس بن قیس با توطئه حساب شده، خواست بار دیگر میان آنان جنگ را ایجاد کند که با درایت پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) این نقشه ناکام ماند.
متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود
برای دیدن جزییات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
لینک بالا اشتباه است
:: بازدید از این مطلب : 146
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1